Elke dag verwondering

Uit: AD 17 mei 2011 
Jeanette Stakenburg (60) schrijft boek over haar studie in het land van de rijzende zon.

De hip en kleurrijk geklede tieners, de traditionele theeceremonies en het fanatiek scheiden van afval: Japan is een land vol tegenstellingen. De Hoevelakense Jeannette Stakenburg (60) studeerde in Japan en schreef haar verwonderingen op in een boek.

Als klein meisje luisterde ze gefascineerd naar de verhalen van een zeeman over zijn verre reizen en spannende avonturen over de hele wereld. Hij had een voorliefde voor de Japanse cultuur en vertelde haar honderduit over glanzende kimono’s, beeldschone geisha’s, exotische drankjes en hapjes gemaakt van rauwe vis. ,,Hij liet me een foto zien van een Japanse vrouw met een slang om haar nek. Ik dacht dat iedere vrouw er zo bij liep. Japan was toen niet alleen letterlijk, maar ook figuurlijk nog heel ver weg,’’ zegt Stakenburg dromerig.
Inmiddels heeft ze Japan talloze keren bezocht, voor haar werk als KLM-purser en als toerist. Vanaf dag één heeft ze de fascinatie voor het Aziatische land van de zeeman overgenomen. De verwondering, zoals ze haar boek ook heeft genoemd, sloeg elke dag toe. ,,Japanners zijn heel fanatiek in het scheiden van het afval. De eerste keer dat ik een plastic fles wilde weggooien, werd ik meteen op de vingers getikt door een oudere vrouw. Ik had dan wel de dop van de fles gedraaid, maar ik moest de wikkel ook nog apart weggooien.’’

Hoe komt een Hoevelakense KLM-purser erbij om op 60-jarige leeftijd de Japanse taal te leren? ,,Ik kwam graag in Japan, maar ik bleef het gevoel houden dat ik het land en de cultuur vanuit een vissenkom bekeek. Ik was er wel en ik zag wat er om me heen gebeurde, maar ik kon nooit echt meedoen met de bevolking.’’ Toen ze in september in Okazaki ging studeren, een rustig stadje, maakte ze de Japanse cultuur wel van dichtbij mee. door Mandy Duijn, AD Meer lezen (pdf) >>
Informatie over het boek